De vierde zit: de avond van 12 mei en de ochtend van 13 mei. In de avond konden we genieten van mooi licht op de naaldbomen. Rond 9 uur liet de eerste beer zich zien. Regelmatig verdween hij even, geïrriteerd door de kokmeeuwen. Daar lieten de beren zich regelmatig door verjagen. In de ochtend kregen we de zeearend weer op bezoek, die (te) ver van ons vandaan aan een karkas begon te trekken, ook de zeearend had last van concurrentie, hij werd gehinderd door de raven.
Het vervolg: de derde zit, de avond van 11 mei en de ochtend van 12 mei, in een andere hut met een andere omgeving. Hier meer bos, waar de beren meestal vanachter een heuveltje opeens voor je stonden. Maar ook vaak achter een boom, waardoor het lastiger was om vrijstaande beren te fotograferen. De eerste beer die kwam was een 4 jaar oude beer, die erg op zijn hoede was. Hij keek regelmatig om en stond af en toe rechtop om rond te kijken. Even later bleek waarom: er kwam een oudere beer het bos uit en de eerste maakte dat hij weg kwam. Later kwamen ze beiden nog een keer.
Van 8 t/m 13 mei ben ik met een georganiseerde fotoreis naar Finland geweest om beren te fotograferen. De ochtend van 9 mei hebben we besteed aan de balts van de korhoenders. Dat is te zien in mijn vorige blog. Nu is het de beurt aan de beren.
Om 4 uur in de middag word je naar de schuilhut gebracht. De meeste schuilhutten zijn voorzien van stapelbedden, ecotoilet en kachel, zodat je de nacht enigszins comfortabel kunt doorbrengen, al wachtend op de beren. Een paar uurtjes slapen kan ook, maar vaak word je gewekt door iemand die roept: “beer” of “wolf”. Dan sta je natuurlijk meteen weer naast je bed. Fotograferen gaat tot ongeveer 11 uur ’s avonds door en begint weer om 2 uur in de ochtend. Met hoge iso (tot 32000) en open diafragma (4.0) met Canon EOS 5DIV en Canon 500 mm 4.0. Wat later in de ochtend gaat de Canon EOS 7D II ook mee doen, iso max 1600.
Ik begin met de foto’s van de “eerste zit”: de avond van 9 mei en de ochtend van 10 mei.
De tweede zit: de avond van 10 mei en de ochtend van 11 mei. Met aan het eind van de avond de verrassing waarop we gehoopt hadden……………….de wolf! In de ochtend van 11 mei was het erg mistig.
In Nederland gaat het slecht met de korhoenders. Ook het herintroductieproject op de Sallandse Heuvelrug gaat niet vanzelf. Maar in Finland zijn er nog genoeg. Ik ben met een korte georganiseerde reis naar het Boreal Wildlife Centre in Viiksimo geweest. De eerste ochtend konden we meteen aan de bak: om 2.00 u. opstaan, 2.30 u. vertrek en tegen 3.00 u. zaten we in de schuilhut. Toen we aankwamen hoorden we op een ander veld de korhoenders al bolderen, maar bij ons veld begon het kort na onze aankomst. We zagen 13 mannetjes en 3 vrouwtjes. Het gebolder duurde enkele uren, dus we konden lang genieten van het geluid van de korhoenders, de opkomende zon voor ons en bovendien nog van 3 kraanvogels die een rondje over het veld maakten. Ook de kraanvogels lieten zich nog even goed horen.
De dagen hierna stonden in het teken van de berenfotografie, daarover in het volgende blog.
Natuurfoto's van Jan Katsman 