Heel af en toe kwam er wel eens een zadellibel vanuit Zuid-Europa of Noord-Afrika met gunstige wind in Nederland terecht. In 2018 waren er dat wat meer. Ik ben toen nog naar Texel geweest om er één op grote afstand te zien. Maar dit jaar spant de kroon: bijna overal in Nederland worden de laatste weken zadellibellen gezien. Soms meer dan 10 op één plek. En ze zijn er niet alleen, ze paren en ze zetten eitjes af, vooral bij plasjes die vrij kaal zijn en ondiep. Ik zag zelf een paartje eitjes afzetten op vochtige aarde. De ontwikkeling van de eitjes en larven gaat snel bij de zadellibel, dus we kunnen dit najaar wellicht weer genieten van zadellibellen: de tweede generatie. Of de eitjes en larven daarvan onze winter overleven is zeer de vraag, mogelijk zijn bodem en water daar dan toch te koud voor. Op de plek waar ik was vlogen grote keizerlibel, zuidelijke keizerlibel en zadellibel, dus ik kon ze goed vergelijken.
De zadellibellen zetten eitjes af in tandem, een verschil met onze grote keizerlibel, waarvan het vrouwtje dat klusje alleen opknapt. Vaak wel met een patrouillerend mannetje in de buurt als bewaker. De zuidelijke keizerlibel zet de eitjes meestal ook in tandem af.
Zuidelijke keizerlibel
Voor de zadellibellen hier boven ben ik in Weert geweest, maar de maandag erop kwam ik een paartje eitjes afzettend tegen in het Leersumse Veld. De foto is niet geweldig, te ver weg, maar ik wil hem toch laten zien.
