Het was niet het vrouwtje dat ik op de Archemerberg heb gezien. Die is naar Duitsland gevlogen op de dag dat ik haar fotografeerde. Ze zat nogal ver weg, ik schat op ongeveer 500 meter. De foto’s zijn dus niet echt super, maar wel leuk. Beide lammergieren zijn afkomstig uit een herintroductieproject in Frankrijk.
De kleine klapekster is in Nederland een zeldzame gast. Vanaf 2012 is er bijna elk jaar wel één te gast geweest. Dat trekt natuurlijk veel vogelaars. De vogel liet zich vaak zien in de toppen van sleedoorn of meidoorn, maar bleef wel ver weg: minstens op 80 meter schat ik, vaak nog verder. Dit keer dus geen portretjes, maar meer sfeerfoto’s.
Hij komt vooral voor in Zuid-Oost Europa en Azië en overwintert in Zuid_Afrika. Als hij hier terecht komt is hij dus wel een beetje uit de koers geraakt. Overigens broedde hij tot 1930 nog wel in België.
We konden goed zien hoe onze vogel, een zij, vaak uit de top omhoog vloog om iets uit de lucht te pakken of naar de grond dook en dan met een mestkever in de snavel weer terug kwam.
Het verschil met de klapekster die normaal in ons land overwintert zit hem o.a in het bredere zwarte masker, dat boven de snavel langs loopt en de grotere witte vlekken in de vleugel, vooral goed te zien als hij vliegt.
Kleine klapekster, Rijnstrangen bij Duiven.
Ondertussen konden we ook nog genieten van een vrouwtje torenvalk, die ook vanuit de topjes spiedend rond keek, dook, en vervolgens met een groene sabelsprinkhaan weer omhoog kwam.
Het gebeurt niet vaak dat er in Nederland een grote trap te bewonderen valt. De meeste mensen gaan daarvoor toch naar Spanje of Portugal. In Duitsland loopt er een herintroductieprogramma en het vrouwtje dat nu bij Brielle rondloopt komt daar vandaan. Ze draagt een flinke zender met een lange antenne en een grote groene pootring. Toen ik zondag daar was met mijn neef hadden we geluk. Ze was op ongeveer 35 meter afstand van de weg aan het grazen. Ze bleef daar ook vrij lang rondlopen en af en toe zitten en poetsen. een ander gelukje was dat er niet veel fotografen waren en je dus rustig je standpunt kon bepalen. Bovendien hadden we ook nog de zon er bij.
Er zit al enkele weken een groepje barmsijzen op een industrieterrein in Arnhem. Deze winter worden er veel grote barmsijzen gezien, maar bijzonder is dat in deze groep een witstuitbarmsijs zit. Dat ze zo lang op deze plek blijven heeft denk ik alles te maken met het feit dat er door vogelkijkers en fotografen flink graan gestrooid wordt op de stoep. Omdat sommige mensen ook nog wat sierlijke takjes in het gaas rond het terrein hebben gestoken, kun je aardige foto’s maken zonder dat er prikkeldraad in beeld is.Mooie beestjes zijn het!
Vandaag ben ik weer eens naar de zuidpier bij IJmuiden geweest. In verband met de harde wind was de pier dicht, maar ik ging voor de sneeuwgorzen op het strand. Ik was al een paar keer vergeefs geweest, maar de groep die deze week steeds werd gemeld zat er gelukkig nog. Helaas werden ze vaak opgejaagd door mensen met honden, maar ze kwamen toch regelmatig weer terug. Ze scharrelen bij voorkeur tussen het helmgras en in de aanspoelzone hun kostje bij elkaar, maar regelmatig wagen ze zich wat meer op het open zand. De sneeuwgors is een wintergast die vooral langs de kust regelmatig te zien is.
Op de terugweg heb ik de woestijntapuit bij Schiphol nog met een bezoekje vereerd. Makkelijk vogeltje, komt regelmatig zeer dichtbij en geeft je de kans om hem te fotograferen tegen allerlei achtergronden.
Zondag 13 augustus ben ik met mijn neef Corné en mijn zus Karin naar Limburg geweest om libellen en vlinders te kijken en fotograferen. De gaffellibellen in de omgeving van Roermond hebben we helaas niet gevonden, maar het staartblauwtje en de koninginnenpage bij Posterholt lukten wel. Daarna door naar de Sint Pietersberg bij Maastricht. Lekker zonnig en warm daar, voldoende vlinders ook. Leuke soorten: gele en oranje luzernevlinder, kaasjeskruiddikkopje, boswitje, argusvlinder en ook hier weer koninginnenpage. Niet van alles een goede foto kunnen maken, hieronder een selectie.
Vandaag met Hans op stap geweest naar de Zouweboezem, een drassig bouwterrein in Houten en het Speelbos in Nieuw Wulven. Steltkluut, Cetti’s zanger, Snor waren de opvallende soorten in de Zouweboezem. In Houten werden we verrast door 3 piepjonge, blauw gelabelde kieviten, een groep graspiepers en 2 kleine plevieren. De blauwborst die we zochten hebben we niet gezien.
Stelkluut
Winterkoning
Jonge kievit drukt zich in het slik en blijft roerloos liggen als reddingsmethode.
Neef Corné maakte me er op attent dat er een oehoe in de buurt was…………..leuke tip! Hij zat niet echt ideaal, maar ik ben wel blij met deze foto’s. Hij ?? zat ook regelmatig te roepen, maar een tweede liet zich niet zien.
Op 27 februari met Corné en zijn natuurvriendje Jan Freerk op stap geweest. Natuurlijk wilden ze de Kleine geelpootruiter zien, die alleen vandaag nog op Schokland zou zitten. Gelukt.
Daarna naar de Vossemeerdijk, veel vogels op de zandbank. Mooie groep grutto’s, terug van weg geweest. Ook goudplevieren, kieviten, pijlstaarten, bergeenden, wulpen, Bonte strandlopers, wintertalingen, brilduikers, kuifeenden, tafeleenden, Grote zaagbekken, nonnetjes. Via de polder Oosterwolde op de Veluwe, waar we een koereiger een muis zagen vangen, naar de Kievitslanden bij Harderwijk voor de krooneenden, tussen heel veel kuifeenden, dodaars, wintertaling en slobeend. Zo zag Jan Freerk vandaag 3 nieuwe soorten.
Mijn broer Adrie heeft zondag een Kleine geelpootruiter ontdekt bij het voormalige eiland Schokland, Noordoostpolder. Vandaag even wezen kijken, het beestje liep goed in het licht en kwam lekker dichtbij.
Natuurfoto's van Jan Katsman 