Van dinsdag 26 tot en met donderdag 28 september ben ik met Marius Hennevanger naar Denemarken geweest om edelherten te fotograferen in Jaegersborg. Van oorsprong was dit park koninklijk jachtterrein. Om dit 1100 hectare grote terrein geschikt te maken voor de koninklijke jacht werden de edelherten uit de wijde omgeving er naar toe gedreven en er werden dieren van elders aangevoerd. Bovendien moesten de boeren wijken, hun dorp werd afgebroken. Ze kregen buiten de jachtgronden nieuwe grond toegewezen. Koning Frederik III richtte het park in 1670 op. Later werd het uitgebreid door Christiaan V en rond 1735 werd er een jachtslot gebouwd: Hermitage. Daar werden maaltijden en feesten georganiseerd. De jacht zelf liet de koning over aan zijn personeel, hij kwam alleen in actie als een bok in het nauw gedreven was door mensen en honden. Dan gaf de koning of één van zijn gasten met een zwaard de genadesteek. Het verhaal gaat dat de opvolger van koning Christiaan door een bok daarbij zo hard is geschopt, dat hij later aan de verwondingen is overleden.
Het park is alle dagen toegankelijk, op woensdag mogen er zelfs auto’s in om naar het slot te rijden. Met mooi weer is het dan een drukte van belang. Behalve dierenpark is het ook voor recreatie bedoeld. Er ligt een pretpark (met een houten achtbaan) en diverse restaurants, een golfbaan, je kunt er paardrijden en er wordt heel wat gejogd.
In het park lopen 300 edelherten, 1600 damherten en 100 Sikaherten. Er zijn ook nog 20 tot 30 reeën, maar die hebben wij niet gezien. De aantallen worden door jaarlijkse jacht in stand gehouden. Ieder jaar worden er ongeveer 700 dieren geboren en een gelijk aantal wordt afgeschoten. De edelherten lopen vrijwel het hele jaar gescheiden: de bokken in het noordelijk deel, de hindes in het zuidelijk deel. Alleen tijdens de bronst komen de bokken naar de hindes toe. Opvallend waren de witte dieren, zowel bij de edelherten als de damherten zagen we die. We hoorden dat er ook een witte bok rond liep, maar die hebben we niet gezien.
Ik vond het een mooi landschap, met veel oude bomen, heuvelachtig en gevarieerd. De wegen zijn voor een deel nog de oude wegen uit de tijd van de “parforce” jacht, erg symmetrisch aangelegd. Andere wegen zijn van later datum. Omdat de afstanden behoorlijk zijn hadden wij onze fietsen meegenomen. Dat was voor het vervoer van de fotoapparatuur ook erg handig. We hebben goed weer gehad en alle drie de dagen kunnen fotograferen. Hieronder een selectie, met hier en daar nog wat commentaar er onder.
Het plaatshert van de open vlakte, naast de golfbaan.
Moe van al die mislukte pogingen tot paren.
Woensdagdrukte in het park. Het plaatshert speelt zijn rol.
Een groepje manlijke damherten. De bronst valt hier iets later dan bij edelherten.
De damherten waren erg onrustig, er werd gejaagd in de omgeving.
Open vlakte bij het jachtslot, voormalige akkers van de verdreven boeren.
Jachtslot, niet meer in gebruik.
Als twee jonge bokken te dicht bij de hindes komen, worden ze even uitgeleide gedaan door het plaatshert
Overal zien de bomen en struiken er zo uit: aan de onderkant geschoren door herten.
Sikahert
Dit plaatshert kreeg vaak te maken met wegrennende hindes: ze waren nog niet klaar voor de paring.
Er werd heel wat afgeburld deze dagen.
Om een beetje in de stemming te komen gaat de bok met zijn gewei in de vegetatie wroeten en tegelijkertijd piest hij zichzelf onder.
eindelijk een hinde die niet wegloopt………
Natuurfoto's van Jan Katsman 